popędu
Encyklopedia PWN
biol. hipotetyczny popęd narastający pod wpływem bodźców środowiskowych, gdy osobnik napotyka coś nowego (tzw. nowizna), czego nie rozpoznaje;
stan organizmu ludzkiego lub zwierzęcego spowodowany całkowitym lub częściowym pozbawieniem go pokarmu a także popęd ukierunkowujący zachowanie się organizmu na pobieranie pokarmu, wywołany pobudzeniem (gł. wskutek niskiego poziomu glukozy we krwi) ośrodka głodu w przyśrodkowej części podwzgórza.
psychol. reakcje psychiczne pojawiające się w sytuacjach wywołujących poczucie lęku i osobistego zagrożenia, umożliwiające zmniejszenie lub eliminację tego poczucia bez zmiany obiektywnej sytuacji;
filoz., religiozn. uczucie skierowane do osoby (miłość: Boga, bliźniego, oblubieńcza, rodzicielska, braterska) lub przedmiotu (miłość ojczyzny), wyrażające się w pragnieniu dla nich dobra (i czynienia go), szczęścia i zachowania ich istnienia.
zdolność do wypełniania funkcji seksualnych, do zachowań i odczuć seksualnych, rozpoczęcia, utrzymania i doprowadzenia do końca satysfakcjonującego stosunku płciowego, dostarczenia satysfakcji seksualnej partnerowi, a ponadto zdolność do zapłodnienia;
allomimetyczne zachowanie się, zachowanie się allelomimetyczne, zachowanie się „zaraźliwe”,
biol. zachowanie się podobne do naśladowczego, w wyniku którego zwierzę lub człowiek pod wpływem obserwacji innego osobnika nie wykonuje nowych (naśladowanych) ruchów, ale takie, które należą do jego repertuaru zachowań lokomotorycznych, z zespołu przeciągania się, lub zachowań popędowych.
